به نام خدا

به نام او كه هر چه هست از كرم و لطف بي كران اوست.به نام حق!
خداوند توفيق داد تا امروز اولين نوشته ام را بر روي وبلاگ قرار دهم.البته با كمك دوستان عزيزي كه همين امروز با آنها آشنا شدم!
اميدوارم دوستاني كه به اين صفحه نظري مي افكنند مرا از نظرات سودمند خود بي نصيب نگذارند.
من هم مانند خيلي ها دفترچه اي دارم كه در اوقات دلتنگي به سراغ آن مي روم تا در تنهايي خود چيزهايي بنويسم!(البته با نثري بسيار بد!)
كار نوشتن مي طلبد كه انسان انديشه خود را به كار برد .آن قدر بررسي مي كند تا به نتيجه برسد كه البته ممكن است درست يا غلط باشد.آنگاه است كه دست به قلم مي شود .قلم! آري همان كه خدا هم به آن قسم مي خورد !! نا گفته پيداست آن چيزي كه خدا به آن ارج مي نهد چه ارزشي دارد.در اين دنياي بزرگ نيز فقط همين اشرف مخلوقات است كه ارزش آن را مي داند!
انسان است كه تحمل بار مسؤليت مختار بودن را به تنهايي به عهده دارد و در قبال آن هم باز خواست مي شود . چرا كه هر چه اختيار بيشتر
مي شود سنگيني بار مسؤليت بيشتر مي گردد.شايد به نوعي ما هم نسبت به همين قلم داراي وظايفي باشيم .اين طور فكر نمي كنيد؟

در آخر متذكر مي شوم كه اين صفحه اولين كار من است و كمبود هاي بسياري دارد.از اين بابت از شما دوستان معذرت مي خواهم! اميدوارم كه همه ما بتوانيم از اين موهبت “دهكده جهاني“ نهايت استفاده را ببريم .
به اميد ديدار مجدد