چه بر سر مردم آمده؟

چه بر سر مردم آمده که یکدیگر را به راحتی در خیابان سلاخی می کنند؟ پلیس هم می ایستد کنار دیگر مردم و جرات عکس العمل ندارد! این اعمال و هنجار شکنی ها پیامد کدام نابخردی ها است؟

چه ها که ندیدیم!

همیشه بار اول سخت است. بار دوم اوضاع به مانند بار اول نخواهد بود. بار سوم و … همه چیز عادی به نظر می رسد. دیدن برانکاردی که روی آن یک انسان است با ملحفه ای که روی سرش کشیده اند، دیدن آدمهایی که روی تخت اکسیژن به آنها وصل است! چه می دانستیم آمبوبگ چیست؟ بدون آموزش آن را به کار گرفتیم! چه می دانستیم آی سی یو چیست؟ چه می دانستیم اضطراب و فشار عصبی حاصل از دیدن این صحنه ها می تواند آدم را راهی اورژانس کند! چه می دانستیم آمپول های میلیونی هم اگر تقدیر نباشد، فایده ای ندارد! اتاق آی سی یو و کلی بیمار رنجور و خسته، عده ای به هوش و عده ای بی هوش! چه می دانستیم که بیماری های عجیب و غریب ممکن است به سراغ ما هم بیاید؟ چه می د انستیم مرگ فقط برای همسایه نیست. شاید و شاید به سمت ما هم بیاید.

دختر اتاق روبرو فریاد می زد” مامان به خدا دارم از پله ها می افتم”. همراهان اشک می ریختند. پله ای در کار نبود. دخترک که چشم هایش را بسته بودند فقط داد و فریاد می کرد. انگار این حالتهابرای خیلی که به کما می روند یکسان است. توهم افتادن از بلندی! چند نفر را دیدم که اوضاع شان از این دختر بهتر بود و اما نماندند! او را نمی دانم. یعنی دیگر آنجا نبودم تا ببینم ماند یا رفت! یکی بود بیماری لوپوس به سرش رخنه کرده بود و هوش و حواس نداشت. کارهای غیر ارادی می کرد. آدمها را اشتباه می گرفت. اجل امانش نداد. آن یکی از ترس دیالیز سکته کرده بود و بعد دو سه روز یکریز صحبت کردن و رفتن به کما و آی سی یو از دنیا رفت! آن یکی هم بعد چند سال بیماری مزمن لوپوس، با فرشته ی مرگ ملاقات کرد. تشنج! چه می دانستم تشنج چیست؟ لرزه و کف و …! خدایا چه چیزهاکه نشان مان ندادی! زن دچار تشنج شده بود پسر جوانش ملتهب بود و نمی دانست باید چه کند. فردای همان روز بردنش به آی سی یو بیمارستانی دیگر. طفلک آن یکی دختر که بیماری اش از شادی و خوشحالی بیش از اندازه ی صعود ایران به جام جهانی شروع شده بود. بعد چندین سال بیماری او هم رفت! چقدر انسان بیمار دیدیم که رفتند!

دعا؟ نمی دانم تاثیر دعا بر آدمها چیست. دعا می کنند که مثلا خدا همه ی بیماران را شفا دهد. مگر می شود؟ پس آدمها چگونه به دیار باقی بروند؟ به چه بهانه ای؟ بر من خرده مگیرید. نمی توانم این موضوع را برای خود حلاجی کنم! اگر بیمار خوب شود می گویند دعاها مستجاب شد و اگر نتیجه ای نداد می گویند این مشیت الهی بود، باید شاکر بود! تقدیرش چنین بود! نمی توانم بفهمم دعای آدمها تا به حال کسی را نجات داده یا نه و این ندانستگی آزارم میدهد. دوست دارم یقین داشته باشم اما …!

همه می روند، او هم رفت.

و چه سخت است تحمل مرگ برای بازماندگان!

عجب!

حدود هفتاد روز گذشت!

کلمات از من گریزانند. چنگ می اندازم چند تایی شان را بگیرم تا بلکه چند جمله ای بنویسم. تلاش بیهوده ای است. باشد برای وقتی دیگر!

سه روز است که ...

منشور کوروش

طفلک کوروش و منشور حقوق بشرش! چه مهجور و غریبانه به وطن بازگشت.
می گویند استان فارس زلزله آمده. کاشف به عمل آمد منشا آن از قبر کوروش بوده که یکی دو روز است ...!

جمله ای از نیچه

نیچه می گوید:
هزار تلاش انسان به اندازه ی یک تقدیر کارساز نیست.

مرزبندی!

خنده و گریه، شادی و غم، زندگی و مرگ، ...! مرزبندی ممکن است؟

قحطی امید!

وديعه هاي تلفن همراه اول

بعد مدتي آمدم تا مثلا درباره ي وديعه هاي تلفن همراه اول بنويسم ديدم که بلاگر هم فيل تر شده؛ مبارک باشد. از راه عادي نمي توان وارد سايت اين سرويس دهنده ي مفسد(!!) شد. خدا از سر تقصيرات بلاگر نگذرد که همه ي مردم ايران را به فساد کشانده!

وديعه هاي تلفن همراه
چند سال پيش گفتند صاحب هر تلفن همراه که چهارصدوچهل هزار تومان بود مي تواند برود مبلغ دويست و نود هزار تومان وديعه ي نزد همراه اول را بگيرد. براي ام جالب بود براي همين زنگ زدم به روابط عمومي مربوطه و سوال کردم جريان چيست؟ گفتند که هنوز خودشان هم خبر ندارند و دقيقا نمي دانند چه بايد پاسخ بدهند. واقعا هم اين گونه بود که کسي نمي دانست ماجرا چيست. مدتها گذشت و ....
تا اينکه چند روز پيش در روزنامه، خبري از وزير مربوطه درج شد که البته اين بار گنگ تر و نامفهوم تر گفته شده بود که صاحبان تلفن همراه مي توانند وديعه ها را پس بگيرند. خبر آن چنان سردرگم بود که هر جمله ، جمله ي قبلي را نقض مي کرد و آخر ما نفميديم وزير چه گفت! تا ديروز که مطهري گفته هر کس وديعه را مي خواهد بايد خط را پس دهد. چيزي که اصلا تا کنون گفته نشده بود!

خوب ظاهرا مديريت قوي بر همه جاي کشور سايه افکنده و ما خيال مان راحت است که مسئولان بيدارند و ما مي توانيم با خيال راحت بخوابيم.
عجب آشفته بازاري است!

لاست تمام شد!

امشب آخرین قسمت لاست را دیدیم و سریال تمام شد. کلی ذهنم مشغول است. باید فکر کنم!

سعی و خطا

بلاگر از ممنوع التصویر بودن گریخت! گویی که سعی و خطاست. اول فیل تر می شود، بعد آن اگر مشکلی بود یا ... دوباره رفع فیل تر می شود. اصولا همه ی سایتها فیل ترند، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.

فيل تر ادامه دارد!

در ايران سايت بلاگر فيل تر شده و امکان پست مطالب جديد در حالت عادي ممکن نيست. جالب اينجاست که وبلاگ هاي بلاگر هنوز فيل تر نشده اند. دوستان فعلا محبت کرده اند و همه ي وبلاگها را فيل تر(!) نکرده اند. به اين مي گويند آزادي تقريبا مطلق که احمدي نژاد به آن اعتقاد دارد!

تحریف تاریخ

تاریخ را نمی توان تغییر داد. تمام انسانهایی که نام شان در تاریخ آمده بخشی از تاریخ هستند. چه خوب بوده باشند چه بد، چه بخواهیم چه نخواهیم. آنها زندگی کرده اند بی آنکه ما در آن نقشی داشته باشیم. اینکه آنها واقعا وجود داشته اند یک مساله است و اینکه آیا آنها خوب یا بد بوده اند مساله ای دیگر! چند وقت پیش می خواستند بخشی از تاریخ ایران را نادیده بگیرند و حضور پادشاهان را محو کنند( نمی دانم این ایده تا کجا پیش رفته است!). کار مضحکی است. مگر این کار ممکن است؟
ایران نخستین کتاب شاعران ایران و جهان را تدوین کرده است که در آن نامی از فروغ فرخزاد به میان نیامده است! علت آن را بخوانید:
دبیر همایش شاعران ایران و جهان در پاسخ به پرسشی درباره حذف نام "فروغ فرخزاد" از کتاب شعر شاعران ایران و جهان گفت: ما یک دیپلماسی فرهنگی داریم و یک دیپلماسی دولتی، به همین دلیل نام "فروغ فرخزاد" گرچه در میان مخاطبان شعر شناخته شده اما به دلایل مختلفی در این کتاب نیامده است. به گزارش صراط نیوز ، امیدی در نشست خبری این همایش افزود: این کتاب که نخستین کتاب شاعران ایران و جهان است پس از مطالعه و تحقیق های لازم نوشته شده و نظر کارشناسان شعر و مقررات کشور در خصوص آن لحاظ شده است. وی اضافه کرد: حتی نام شاعران خارجی با هماهنگی دولت های متبوع آن کشورها در این کتاب آمده و کشور ما هم بر همین روال عمل کرده است. کتاب شاعران ایران و جهان همزمان با نخستین همایش شاعران در تهران، اصفهان و شیراز منتشر شد.
کارهای عجیب و غریبی می کنیم!

انتقال کارمندان تهرانی و...

مطلب اول

وقتی جمله ای مانند این را می خوانید چه احساسی به شما دست می دهد؟
صداو سيما به دليل ايجاد پارازيت مزاحم به مخابرات جهاني نامه نوشت

واقعا عجیب است. این یعنی حمله به جلو برای مصون ماندن در مقابل انتقادات شدید! دنیای عجیبی است.

مطلب دوم
می گویند کارمندان تهرانی می توانند به شهرستان ها منتقل شوند و از تسهیلات فراوان آن بهره ببرند. مثلا وام با بهره ی پایین بگیرند، حقوق بالاتری دریافت کنند، استخدام رسمی شوند، رتبه ی بالاتری بگیرند. من در فکر کارمند شهرستانی هستم که می بیند یک نفر که قبلا با او هم رتبه بوده آمده به شهر او و حقوق بالاتری نسبت به اومی گیرد و از وام کم بهره استفاده می کند و ...! کجای این عدالت است؟ من نمی دانم چه راهکاری می توان یافت که از جمعیت تهران کاسته شود. اما این روش عین بی عدالتی است.

مطلب سوم
رئیس جمهور به شدت دنبال این است که نرخ زاد و ولد ایران را بالا ببرد. می گوید ایران جمعیت زیادی را می تواند در خود جای دهد. جایی گفت ...! نمی دانم یادتان می آید که مدارس ما گنجایش بچه مدرسه ای ها را نداشت؟ مدارس سه شیفته را به یاد دارید؟ فکر می کنید اگر احمدی نژاد در آن مقطع که کنترل جمعیت صورت می گرفت و تا حد زیادی هم موفق بود، سمت بالایی داشت الان چه وضعیتی داشتیم؟ مگر وقتی سی و پنج میلیون بودیم مشکل حادی داشتیم؟

1389

با چند روز تاخیر:
سال نو مبارک. امیدوارم سال خوبی پیش رو داشته باشید.
سال 1388 سال عجیبی بود که تمام شد. خدا کند 1389 سال پر برکتی باشد برای همه یا لااقل برای اکثریت.

جیمیل و مدیریت جهانی

جیمیل برای من در اغلب مواقع کار نمی کند. فقط گاهی به طور اتفاقی می توانم به جیمیل سرک بکشم. چند روز پیش برای اینکه بدانم مشکل از کجاست با مرکز محترم فیل ترینگ(!!) تماس گرفتم. بعد دو روز و صحبت با هفت هشت نفر و شنیدن توضیحات و تمسخرهای مسولین محترم به هیچ نتیجه ای نرسیدم! البته اگر می رسیدم جای شک و شبهه بود. یادم هست وقتی گوگل این سرویس را تازه راه انداخته بود برای ارسال نامه ی فارسی از طریق ویندوز نودوهشت اس ای مشکلاتی وجود داشت که در ایکس پی نبود. دو سه بار به پشتیبانی گوگل نامه دادم و ... تا بالاخره در کمترین زمان مشکل را حل کردند. خدا خیرشان دهد، اگر گوگل ایرانی بود که مردم دنیا را سر کار می گذاشتیم. با این وضعیت مدیریت که در اغلب سطوح مدیریتی ایران دیده می شود حتما می توانیم مدیریت جهانی هم داشته باشیم. منتها .... !

رعايت حقوق بشر؟؟ فقط کمي اکسيژن مي خواهم براي تنفس. همين!

بيدادگاه!

اين دنيا که دستمان به جايي بند نيست! آيا آن يکي دنيا خبري از داد خواهد بود؟؟

بعد دو ماه

دو ماه است چیزی اینجا ننوشته ام. حقیقتش اصلا نمی دانم چه بگویم. ذهنم بهم ریخته است.

دنیای عجیب

دنیا جای عجیبی است. در کشوری مثل هائیتی زلزله می آید. از همه جای دنیا به آنجا می روند با کلی هزینه، تا شاید یک نفر را از زیر آوار زنده بیرون بیاورند. بعد از دوازده روز که یک نفر را نجات دادند سر از پای نمی شناختند! حق هم داشتند، جان آدمی ارزشمند است. جایی دیگر از دنیا آدمها را، جوان ها را می کشند. به این دلیل که ....! فکر نمی کنم هرگز از این زندگی چیزی سردربیاورم!

سرعت اینترنت

سرعت اینترنت در دنیای غیر ایرانی بسیار بالاست. اما در ایران همان 128 کیلو کفایت می کند( تازه اگر گیر مردم بیاید!). خوب ما مردمان عامی که همه چیز را نمی دانیم. وقتی مدیر عامل شرکت فناوری اطلاعات این را می گوید حتما چیزی می داند که می گوید این سرعت کافی است. حتما می داند!!

جی میل

جی میل باز هم کار نمی کند. حتما گناهی چیزی دارد که نباید وارد ایمیل شخصی خود شویم. می گویند باید از ایمیل ملی استفاده کنیم. با این اوضاع و احوال ....