به نام خدا

ديشب ،هنگامي كه در خوابي عميق فرو رفته بودم، رويايي ديدم عجيب! در طبيعت راه مي رفتم و نظاره گر آن بودم.به كوه هاي سر به فلك كشيده، به رودهاي قشنگ،به بوته زارهاي جادويي و…. نگاه مي كردم. آن همه لطافت وزيبايي، هوش از سرم ربوده بود. آن جا دشتي بود از شقايق. به سوي شقايق ها رفتم.به يكي از آنها ،نزديك شدم.شقايقي به رنگ عشق! دستم را دراز كردم ، ساقه اش را گرفتم و خواستم كه آ ن را بچينم .رنگ از رخسارش پريد! دلم گرفت .رهايش كردم.دست بردم بر ساقه ي شقايقي ديگر، اما او را هم آزردم!دلش شكست ! ديگر ، حريم شقايق ديگري را نشكستم.با خود گفتم ، حتما اين دشت را اشتباه آمدم!بايد از راه ديگري مي رفتم تا بلكه مي رسيدم به سرزميني كه بسياري از آمال و آرزوهايم ، در آن جاي دارد.ولي نه! جاده يكي بود و راه همان! پس كجاي كارم اشتباه بوده؟!!شايد روحم را بايد بيشتر با آن همه زيبايي ،صيقل مي دادم.شايد هنوز نتوانستم قلبم را در سيطره ي مهر درآورم! به ياد سهراب افتادم كه گفت:“تا شقايق هست ،زندگي بايد كرد”.شقايق بود.بسيار زياد هم بود! اما هيچ كدام شقايق من نبود.هر يك در انتظار دستي ديگر! دستي مهربان تر و لطيف تر! به دستانم نگاه كردم. شايد زمخت و خشن شده است ! زمخت؟! شايد قلبم ، آنگونه كه بايد باشد، نبوده! شايد رفتن به سرزمين هاي شك و ترديد، گام نهادن در دره هاي رعب و وحشت و شايد نگاه هاي هميشگي من به تاريكي شب، مرا اين گونه كرده؟!
با خود انديشيدم، اگر من يكي از اين گل هاي زيبا را بچينم،پژمرده خواهد شد. شايد به همين دليل ، به هر كدام كه دست زدم، از ترس و نگراني، پريشان شد! بايد چه مي كردم؟باز به سراغ همان شقايق رفتم.خواستم سايه باني برايش باشم. اما نه!اگر اين كار را مي كردم، آن گل زيبا از هجر خورشيد، دق مي كرد! چو مجنوني بي قرار دور خود مي گشتم و در فكر چاره بودم.آري فهميدم. من نيز بايد در كنارش باشم.زمين را كندم و كندم. آن گاه رفتم درون آن و با دست هايم ، فضاي خالي را با خاك پر كردم. اكنون ،من نيز در كنارش بودم.نگاه كردم به شقايق.او هم شادمان بود و رويش از عطش عشق ، سرخ سرخ گشته بود. خوشحال بودم ، چرا كه من نيز شقايق شده بودم!

شاد باشيد

به نام خدا
چند روز پيش شخصي مي گفت ، در مدرسه اي كه درس مي دهد، كودكي(يا حتي كودكاني)، هست كه توان پرداخت هزينه ي كتاب را ندارد . پس به او كتاب ندادند!! ديروز در جشن عروسي بوديم . مراسم ،در خانه اي بود كه قرار است تا چند روز ديگر براي ايجاد ساختمان جديد تخريب شود. اين خانه يكي از املاك صاحب خانه بود.خانه اي كه بيش از 400ميليون تومان ، قيمت دارد! در عجب ماندم. نفهميدم اشكال كار در كجا ست! نفهميدم فرق آن كودك كه در ابتدايي ترين هزينه ها ،درمانده با كودك آن صاحب خانه در چيست؟؟؟؟

به نام خدا
ديروز رييس قوه ي قضاييه گفتن كه بايد با معتاد ها ،مانند مجرمان جاسوسي ،برخورد شود!! اگر به خاطر داشته باشيد تاچند وقت پيش مي گفتن معتادها رو بايد به عنوان يك بيمار ،در نظر بگيريم نه يك مجرم!! حالا اين كجا و آن كجا؟؟؟ راستي اگه اين طوري فكر كنيم، در نظر بگيريد در كشور چقدر جاسوس داريم! تازه بيشتر …ها هم ،جاسوسن!!!!

به نام خدا
راستي چطوري مي تونم از دست اين چند نوشته ي اضافي خلاص شم.اگه مي دونيد لطفا كمك كنيد!!

به نام خدا

خدا لعنت كند ،زمان را! اين موجود مستبد ،كه جز حرف خود هيچ نمي فهمد و نمي خواهدكه بفهمد ! موجودي كه طي ساليان دراز هرگز از پاي ننشسته و همواره در حركت بوده . حركتي كه شتابش صفر است،چرا كه هميشه با يك سرعت ثابت در حركت بوده ،جريان داشته و خواهد داشت. بسياري از ما،در طول زندگي از آن غافل مي شويم،اما او همچنان در حركت است . مي رود و مي رود و مي رود ،تا بلكه عمر دنيا نيز به پايان رسد ، و آن گاه است كه عمر او هم به آخر مي رسد. چرا كه ديگر كسي به آن اهميت نمي دهد و ديگر زمان ،بي معني خواهد بود. آري ! گذشت زمان را احساس نمي كنيم ووقتي ذهنمان ، معطوف به آن مي گردد،در مي يابيم كه اي دل غافل ؛ كاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش!
خدايا! ...
----------------------------------------------------------------------------
اگر او را مي ديدم، اگر او مرا مي ديد، اگر....

تست
واي!! چطوري از دست اين چند نوشته ي اضافي خلاص شم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

به نام خدا
هیچ نظری موجود نیست:

به نام خدا
هیچ نظری موجود نیست:

به نام خدا
هیچ نظری موجود نیست: