سه‌شنبه، مرداد ۲۹، ۱۳۸۱

به نام خدا

آدم ها بسيار متفاوتند.هر كدام داراي خلق و خويي هستند كه در نتيجه موجب به وجود آمدن سليقه هاي متفاوتي مي شود.تصور كنيد ‚مجبور باشيد با كسي هم صحبت شويد كه هيچ نقطه ي مشترك فكري با او نداشته باشيد . يعني نتوانيد او را از نظر فكري بفهميد . مثل دو خط موازي كه بايد تا بينهايت بروند تا در آنجا به هم برسند! !! واي ي ي …
ديروز اين گونه با دوستي هم صحبت بودم ! وقتي از گفتگو با او آزاد(!!) شدم ‚ در به در دنبال يك هم كلام بودم تا خودم را تخليه كنم كه البته در آن مقطع زماني ممكن نبود. كم مانده بود فرياد بكشم!( گوشهايتان را بگيريد!)

هیچ نظری موجود نیست: