پنجشنبه، تیر ۰۵، ۱۳۸۲

حتماً اين جور جمله ها رو شنيديد كه مي گن:
” اين نيز بگذرد، فردا هم روز خداست ، مطمئن باش كه فردا هم خورشيد طلوع مي كنه ، ......”
گاهي در زندگي مسايلي پيش مياد كه براي ما خيلي بزرگ جلوه مي كنه،( البته بعضي اوقات واقعاً بزرگ هم هستن) اما بيشتر اوقات گذشت زمان ، نظر ما رو عوض مي كنه!! يعني تداعي كننده ي همون جملات بالا مي شه . اون موقع هست كه آدم فكر مي كنه زمان زيادي رو از دست داده. همين نگراني هاي كاذب، ايجاد استرس مي كنه ، استرس هم به شدت از كارايي مغز مي كاهه . لاجرم ، از بهره اي كه بايد برده بشه، هيچ خبري نخواهد بود . اين يعني يك شكست نسبي! شكستي كه گاهي آدم رو به سراشيبي افسردگي مي كشونه . اگه هم دراين سراشيبي ،خودش رو رها كنه ، ممكنه كارش به جاهاي باريكتر هم بكشه . اونقدر باريك كه راه نفسش رو هم مي گيره و ... !!

ايام به كام

هیچ نظری موجود نیست: