شنبه، اسفند ۱۰، ۱۳۸۱

توي اين ذهن كوچك من، خيلي به هم ريخته هست . انگار هيچ چيز سر جاي خودش نيست . گاهي مجبور مي شم توي اين دنياي كوچك خودم ، دنبال خودم بگردم . هر چي نگاه مي كنم هيچ اثري، ردي ، نشاني ،چيزي نيست!! چون كه روي اسمم حسابي گرد و خاك نشسته و خيلي كم رنگ شده! هر طوري كه هست خودم رو پيدا مي كنم ، گردو غبار روي اون رو با خاطراتم ، پاك مي كنم و اگه شد كمي عطر و گلاب مي پاشم . اما همين كه پام رو از درون خودم بيرون مي ذارم ، يادم مي ره دنبال چي بودم . چون باز هم همون گرد و غبار لعنتي وجودم رو پر مي كنه!! من هم بايد دوباره حيرون و سرگردون ، دنبال يك گم شده بگردم . شايد باز هم خودم رو پيدا كنم!!!
----------------------------------------
حدود 10 روزه مريضم . اون هم از نوع بدخيمش! 6 تا آمپول و يك خروار دارو!!!! فردا هم بايد برگردم به همون محيط بي روح پادگان!
----------------------------------------
ايام به كام

هیچ نظری موجود نیست: