شادي

قائم به ذات نبودن هر چيزي ، ناپايداري به دنبال دارد .خداوند چون قائم به ذات خود است ، فنا ناپذير است . از ابد بوده و تا ازل ادامه دارد . آغاز و پايان ندارد . متكي بر چيزي نيست ، مطلق است .
هر چقدر وابستگي بيشتر مي شود ، بر ناپايداري افزوده مي شود . شاد زيستن نيز اين گونه است . اوشو در كتاب شورشي مي نويسد:
”هنگامي كه خوشي قائم به دليلي باشد، پايدارنخواهد بود . اگر خوشي قائم به هيچ دليلي نباشد ، پايدار است و براي هميشه مي ماند .”
شاديهاي ما اغلب به چيزي وابسته است كه خود ناپايدار است . درا ين صورت خوشي ما تحت تاثير است نه آنكه خود تاثير گذار باشد . مي بينيد شاد زيستن چقدر سخت است !