چهارشنبه، فروردین ۰۳، ۱۳۸۴

ژست هاي روشن فكرانه و بحثهايي كه نشون بده يك آدم متفكر و باشعور هستيد !
گاهي زندگي ما همش همينه ! يعني اون طور فكر مي كنيم كه ديگران دوست دارن . بدون اينكه دوست داشته باشيم ، حرفهايي مي زنيم و نظراتي مي ديم كه واقعا از درون ما نشات نگرفته و تنها براي خوشامد اطرافيان هست و اينكه بگن ديدي فلاني چقدر آدم با فهم و كمالاتيه ! اما اين طور زندگي كردن ، تنها براي ديگران زنده بودن ، هست ! آدم بايد مستقل باشه ، فكرش رو محدود به اين مرزها نكنه .آزاده بودن خيلي سخته ! بايد مرزهاي انديشه رو تا بينهايت گسترش داد . اين جوري از خيلي از محدوديت ها فرار مي كنيم . چقدر خوبه آدما ازاد انديش باشن . چند وقت پيش با دوستي بحث مي كردم . حرفهاش اصلا برام قابل درك نبود. ولي دوستانه بحث مي كرديم . هر چند اصلا حرف همديگه رو نمي فهميديم . يا شايد من نمي تونستم درك كنم كه اون چي مي گه . توي حرفهاش ادعاهاي بزرگي بود ، فرا رفتن ازخيلي چيزها كه تصورش هم ممكن نبود. ولي با همه ي اين حرفها دوستي ما سر جاش بود . دفعه ي بعد كه ديدمش مي گفت حميد دشمن داناست ! خيلي برام جالب بود . خدا رو شكر كه دوست نادان نشدم (البته ما هنوز همون دوستهاي قبلي هستيم . شايد صميمي تر !) .

هیچ نظری موجود نیست: